ဘ၀ကုန္ ကုန္ထမ္းသမား

အခုလုိ တက္ေနတဲ့အတုိင္း
ဆက္ဆက္ခုန္တက္သြားဖုိ႕ပဲေလ
သံပုရာသီးက စတင္မယ္ဆုိရင္
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကလည္း ေနရင္းထုိင္ရင္း ေရႊတြင္းပဲ
အားလုံး စကားကုန္ေသာက္ကုန္
ကုန္တင္ကုန္ခ် အကုန္တင္အကုန္ခ်
ဘ၀ကုန္ ကုန္ထမ္းသမား ပခုံးသားမ်ား
ေရတစ္တန္ ကုန္းတစ္တန္ အေ၀ႀကီးက အေရာက္ေရာက္ခဲ့တာ
ဘဲဥလည္း ဘဲဥအေလ်ာက္
မီးေသြးလည္း မီးေသြးအေလ်ာက္
အရသာကုိေတာ့ ေလွ်ာ့မထားဘူး (ဘယ္ဘ၀ေရာက္ေရာက္)
သံပုရာသီးဟာ အလုံးလည္းမေလ်ာ့ အရပ္လည္းမေလ်ာ့
ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ခဲ့ၿပီ တုိင္းေက်ာ္ျပည္ေက်ာ္ သံပုရာသီး
မီးဖုိေခ်ာင္ထဲ ေရခဲေသတၱာထဲ အိမ္ရွင္မေစ်းျခင္းထဲ
သံခင္းတမန္ခင္း ဧည့္ခန္းထဲ
အႁပြတ္လုိက္ အခုိင္လုိက္ သီးေနတာ အရည္တရႊမ္းရႊမ္း
ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႕ စိမ္းလန္းလုိ႕
တြံ႕ေတးမာလကာ ေအာင္ပန္းလိေမၼာ္ ေမာ္လၿမိဳင္ကၽြဲေကာ
ပန္းတေနာ္ ကြမ္းလည္းပါတယ္
အားလုံးဟာ ေဒသထြက္ အသားတံဆိပ္
ၿမိဳ႕နဲ႕ရြာနဲ႕ ဘ၀ကုိ တြဲေအာ္ရတာ
ဒုိက္ဦးက ဖရဲသီးတစ္လုံးဟာ ရန္ကုန္မွာ တစ္စိပ္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဟာ တစ္စိတ္တည္း တစ္၀မ္းတည္း အစိပ္အစိပ္အမႊာမႊာ
ကုိယ့္အတြက္ခ်ည္းပဲ မစားနဲ႕ သခင့္အတြက္လည္းစားဆုိတဲ့
၀က္ေမြးသမားေတြလည္းပါတယ္
ၾကက္သြန္ဥနီဟာ အရြယ္အစားနဲ႕ ေစ်းကစားရတာ
ေနရာအႏွံ႕ ေခါင္း၀င္ကုိယ္ဆံ့
နည္းနည္း နည္းနည္း မသိမသာ သိသိသာသာ
အရင္က ဘယ္ဟာ အျမတ္က ဘယ္ဟာ
အရြယ္ကုိလုိက္၍ ဘ၀ကုိခ်ိန္ဆပါ။ ။
၂၀၀၅
စုိင္း၀င္းျမင့္
(ၾကယ္ကမၻာေရာင္း၀ယ္ေရးကဗ်ာစာအုပ္မွ)