ၿမိဳ႕အျပင္
၀င္သြားတဲ့ေနေရာင္နဲ႕
အမီလုိက္ၿပီး က်င္းပရတဲ့ ကုိယ့္ညစာခြက္ဟာ
ၾကယ္ေတြနဲ႕အတူ
ေရာႁပြမ္းေပါက္ေရာက္တယ္။
အလုိရမၼက္ဟာ
လက္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕
ေကာင္းကင္လုိ ထူေျပာလုိ႕
မုိးမက် ေျမမက် သစ္ခြပင္လုိကပ္လုိ႕
အပ္ဖ်ားလုိေထာင္ေနတဲ့ ကုိယ့္ဆႏၵကုိ
အေနာက္ေတာင္ေထာင့္က ၀ါးကြက္မွာ အပ္ထားလုိက္ပါၿပီ။
ဟပ္ထုတ္လုိက္တုိင္း
ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာဟာ
သလိပ္ဖတ္ေတြနဲ႕ လုံးေထြးလုိ႕
ဘာမဆုိ ငါ့ေဘးနား ျဖတ္သြားျဖတ္လာ
ငါ့မွာသာ ယုတၱိမရွိဘဲ လူျဖစ္လုိ႕
ဘယ္လုိအဓိပၸါယ္မ်ဳိးလဲ
ငါ ရွင္ခ်င္ေသးတယ္။ ။
၀င္းျမင့္
(လူၿပိန္းရဲ႕အခ်စ္ျဖစ္ပြားရာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment