အသားအေရေတြ ခမ္းေျခာက္စ
အႏွစ္၃၀ေက်ာ္မွ
ငါ့ အေပၚ ေဇာက္ထုိးဆင္းလာတဲ့ၾကယ္က
ေရေသာက္ျမစ္တစ္ခု ရွာမလုိတဲ့။
ေသကြဲေတြ
ရွင္ကြဲေတြ
လက္မလည္ေအာင္ လြဲခဲ့ၿပီပဲ။
တစ္ေယာက္တည္း စကားေတြ
ႏွစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္မွိတ္ေနရတာေတြ
ဘယ္သူသိ
မသိေအာင္လည္း ေရးျခစ္မိတဲ့နံရံမ်ား။
ငါတုိ႕ ၿမိဳ႕ေဟာင္းတစ္ခုလုိ တူးေဖာ္ေတာ့
ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ျပတ္က်ေနတဲ့ၾကယ္ကုိ ေတြ႕တယ္
ဒါဟာ မိန္းမတစ္ေယက္
ႏႈတ္ခမ္းေတြရြဲ႕ေစာင္းလုိ႕
ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ေျပာလုိ႕။ ။
၀င္းျမင့္
(လူၿပိန္းရဲ႕ အခ်စ္ျဖစ္ပြားရ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment