ကံၾကမၼာဟာ
ဘီးလုိ လည္ေနသမွ်
ငါက စမုတ္ေခ်ာင္းေတြလုိ က်င့္ရမွာပဲ။
ေငြနဲ႕၀ယ္ထားတဲ့ ႏွလုံးသား
ဘယ္လုိအေရျပားေအာက္မွာ
ပူေႏြးေစမလဲ။
အခ်ိန္ကာလကုိ
ေဖ်ာ္ေျဖဖုိ႕ဆုိတာ
ယဥ္ေက်းမႈကုိ လိမ္ထားဖုိ႕ လုိလိမ့္မယ္။
ဒီႏွစ္ ေဆာင္းမွာေတာ့
သစ္ေတာ္သီးေတြ ရွားရဲ႕။
ေကြ႕ေကာက္ေသာလူေတြအဖုိ႕
မ်ဥ္းေျဖာင့္ဟာ အမွားပဲေပါ့
တိရစၦာန္တစ္ေကာင္လုိ
အစြဲအလန္းေတြနဲ႕
ငါ့ေခတ္ကပဲ
ငါ့မ်က္လုံးေတြကုိ သင္ၾကားတယ္။
အားလုံး ဉာဏ္နဲ႕ဆုိေပမယ့္
စဥ္းစားပုံျခင္းကေတာ့ ကြာရဲ႕။ ။
ေ၀မွဴးသြင္
(လူၿပိန္းအခ်စ္ျဖစ္ပြားရာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)
Monday, February 26, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment