သူ ထြက္သြားပုံ
အိပ္မက္ေလလား၊ ထင္မွတ္မွားမိတယ္။
မယုံႏုိင္စရာ၊ ေသရြာသူလုိက္
လုိက္တမ္းေျပးပမာ
ကစားတာလုိလုိ။
မ်က္စိစုံမွိတ္၊ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ေလေရာ့သလား။
ျဖစ္လာသမွ်၊ အနိစၥပင္
စိတ္ကသိလဲ၊ မယုံရဲဘူး
သူပဲရွိတယ္ ထင္မိတယ္။
ဟုိနားသည္နား၊ အတူသြားခဲ့
တံတားမွာေလွ်ာက္၊ ႏွစ္ေယာက္သားထုိင္
အၿပံဳးၿပိဳင္ခဲ့
ဆုံးတုိင္ခြဲရ၊ ဟုတ္ပါ့မလားကြယ္။
စန္းႏွင့္အတူ၊ ၾကည္ျဖဴအၿမဲ
လက္တြဲသြားလာ၊ ေနရာကေလး
ေဆြးေႏြးဖန္တီး၊ ေျပာမၿငီးဘူး
ခရီးလွလွ၊ ႀကံဳခဲ့ရလည္း
ေရွးကၾကမၼာ ရက္စက္တယ္။
ခုေတာ့လဲေလ၊ တုိ႕စိတ္ေျဖရဲ႕
ေနသမွ်ေကာင္းမွဳ၊ ငါတုိ႕ျပဳမယ္
လူ႕ေဘာင္အက်ဳိး၊ တုိး၍ေဆာင္မယ္
တုိးတက္ႀကံစည္၊ အရွည္ေကာင္းေရး
အေတြးခုိင္မာ၊ လွမ္းၾကပါမယ္
ေသရြာငါတုိ႕ ေမ့စတမ္း။
၂၅-၁၂-၉၀
တင္မုိး
(ကႏၱ႔႔ရႏွစ္မ်ားကဗ်ာစာအုပ္)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment