ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆုိ. . .
ငါဖုိထားတဲ့ မီးလင္းဖုိေလး
ငါ့ကုိေစာင့္ေနေရာ့မယ္ . . .။
ဘယ္မွာလဲ ငါ့အတြက္သားေကာင္
အခု ငါဆာေလာင္ေနတာ ေသြးသားဆူၿဖိဳတဲ့ဂီတ
တကယ္တမ္း ငါရလုိက္တာက အခြံသက္သက္ အိမ္ျပန္ရက္ေတြ. . .
အခု. . .ငါ ပစ္ခတ္ရမွာက
မုသာ၀ါဒတကားကား အမွားခ်ဳိတေထာင္ေထာင္နဲ႕ ၿဂိဳဟ္ေကာင္
တကယ္တမ္း ငါ့ကုိ ခုန္အုပ္သြားတာက
ကံၾကမၼာလက္သည္း၀ွက္ထားတဲ့ေတာေၾကာင္
ဒင္းလက္ခေမာင္းခတ္သံက တစ္ေတာလုံး ဆူညံလုိ႕
အခု. . .ငါျဖတ္သန္းခ်င္တာက ေက်ာက္ေခတ္၊ ေၾကးေခတ္၊ သံေခတ္ထက္
အႏုပညာကုိ အခ်စ္နဲ႕ျဖတ္သန္းခ်င္တာ
တကယ္တမ္း . . . ငါကုိယ္တုိင္သားေကာင္အျဖစ္နဲ႕
ငါ့နာက်င္ျခင္းေတြ သုိ၀ွက္ေနက်ဂူကုိ
ဒဏ္ရာတစ္ေပြ႕နဲ႕ျပန္လာခဲ့ရတယ္. . .။
ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆုိ
ငါဖုိထားတဲ့မီးလင္းဖုိေလး
ငါ့ကုိေစာင့္ရင္း ျပာက်ေနေလာက္ၿပီ။
ေထြးယ်
၂၀၀၆-ဒီဇင္ဘာ-Idea မဂၢဇင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment